Seçimler ve hisler

merhabalar

24 yasindayım. 22 yaşındayken bir ilişkim vardi ve 1.5 yıl sürdü. Karşı taraf bir süre ghostladıktan sonra ara verelim dedigi icin ilişkiyi tamamen bitirdim. Cok degersiz hissettirmisti. Hislerimi bitirmeye çalışmam zaman aldı fakat atlattım. Sonrasında hayatıma iki kişi girdi. Birincisine yine heyecan duyuyordum fakat hic gelecegi olmayan bir iliskiydi. İkincisi ise yakısıklı, uzun boylu meslegi iyi bi cocuktu 3-4 ay devam etti. Fakat uzak mesafeydi fakat gidip geliyorduk 2.5 saatlik bi mesafe vardi. Bu iliskim de bitti fakat bu cocuga hic yüksek degildim. Yani toxic kisiyle yasadıgım hisleri sonrasında bir daha yasayamadım. Bunun sebebi artik erkeklere güvenememem mi( diger iki cocuk da ıssız adam triplerindelerdi bu arada onlar da sacmaydı) yoksa yaş itibariyle aşık olmanın zorlaşması mı hic bilmiyorum. Ama ya exi unutamadıysam diye kafam karısıyor. Ya da önüme mi cıkmadı acaba hala hoslanabilecegim biri.

Sunu da düsünüyorum. Son cocuk mesela yakısıklı, kariyerli, uzun boylu, güvenilir bi cocuktu. Eximden her türlü iyiydi. Ama hissiyat olarak neden olmadı anlayamadım. 

Yorumlarinizi merak ediyorum^^

Merhabalar.

 Ben uzun zamandır bir ilişki yapmıyordum, oluyorsa da flört seviyesinden ileri gitmedi çoğu zaman. Şimdi biriyle tanıştım, 2 ay olacak. sevgiliyiz ve ağırdan almaya çalışıyorum aynı hataları yapmamak ve ilişkiyi bozmamak adına. Cinsel ilişkide bulunmadık ve kendisi bunu dile getiriyor arada. Çok bekledim vs gibi bazen şakaya vurarak bazen de ciddi olarak söylüyor. Bir defasında ‘artık uzun bir süre daha olmayacaksa benden hoşlanmadığını, ilgi duymadığını düşünüp ayrılabilirim’ gibi bir söylemde bulunmuştu gülerek. Ben de henüz hazır olmadığımı ve bekleyemeyeceksen de gidebileceğini söyledim. Bu sözümden sonra daha yumuşak ve anlayışlı davrandı bu konuda. Bir daha pek açılmadı zaten bu konu. bir gün de bir konu hakkında konuşurken ‘’ilişkimiz bitene kadar’’ gibi bir söylemde bulundu, ileri tarihli bir şeyden bahsediyorduk ve bunu iki kez yaptı. Bundan rahatsız olduğumu söylediğimde dikkat edeceğini söyledi ve gerçekten doğru bir iletişimle birlikte halledebiliyor gibiyiz bazı şeyleri fakat hala emin olamadığım şeyler var. ilişkiyi sadece bir süreliğine mi görüyor, ciddi mi acaba gibi endişeler. Yine de ihtiyaçlarıma ve düşüncelerime karşı bir yere kadar anlayışlı gerçekten. fakat bu 1 aydan sonra yavaş yavaş hoşlanma ve ona olan çekimim azaldı. şu an cinsel birlikteliğe bile sıcak bakmıyor gibiyim onunla. Başlarda her anlamda o yoğun çekim ve istek vardı. Çok hızlı bir şekilde söndü gibi ama önemsememeye çalışıyorum bu geçici hazları. Gerçekten olumlu yanlarını görmeye çalışıp yürütebilir miyim, devam etmeli mi diye düşünüyorum sürekli. Hislerime gereksiz önceliği vermeden. ama bir sorun daha var ki bu sene sınav senem. kaybedecek vaktim yok. Hedefim yüksek ve ciddi bir mesai harcamam gerekiyor bunun için. Kendisinin de programı yoğun ama benimki kadar değil. Ve bunu bilip anlayış göstermeye çabalasa da haklı olarak görüşmek istiyor haftada birkaç kez. Ve benim buna ne zamanım ne enerjim ne de hevesim olmuyor bazen. Arada anlık bir istekle bitirmek istiyorum, mantıklı geliyor önceliklerimden ve birçok sebepten dolayı fakat hala çok kararsızım, yanlış ve güdüsel bir karar vermek de istemiyorum.

Düşüncelerinize önem veriyor ve bu konudaki fikrinizi merak ediyorum. 

Abla selam, soruma geçmeden önce şunu demek isterim. Çok değil bundan 6-7 ay önce sana burada hiç sevgilim olmadı naraları ile soru sorarkan artık ilişkim hakkında bir soruyla geldim.

Gelelim soruma. Abla şimdi sevgilimle 7 ay önce ilk date yaptık, sonrasında 4 hafta görüştük bu süre zarfında 3 kez buluştuk ve sonra bir süre görüşmedik benim bi durumu yanlış anlamamdan dolayı. Mart ayında başlayan sohbetimiz nisan ortasında son buldu, yaklaşık haziran ortasına kadar da hiç iletişime geçmedik. Sevgilim o dönem yakın erkek arkadaşıyla arasında bi çekim hissetmiş ve yakınlaşmışlar, yakın erkek arkadaşı da duygusal boşluktaymış o dönem olmuş bitmiş (ben bu durumu bugün yani kasımda sevgilimin o arkadaşıyla cep telefonunu kurcalarken öğrendim şans eseri). Sonra biz haziranda tekrar ilişkiyi düzelttik ve başladık. Temmuz ayında sevgilime yakın erkek arkadaş istemediğimi, başbaşa buluşmayacağını söyledim, hoş karşılamadığımı belirttim. Kendisi eski arkadaşım, nasıl bitiriyim falan dedi. Ben de devam ettim ama istemediğim durum olduğunda direkt bana söylemesini ve arkadaşlığını sonlandırmasını söyledim. Neyse gel zaman git sevgilimin arkadaşı şehir dışında olduğu için zaten yüzyüze görüşmüyolar sadece yazışıyolardı zaten kıza da güvendiğim için çok üstüne düşmüyordum. 

Sonra sevgilimin telefonunu bugün kurcaladığımda whatsapp'tan benim hakkımda konuştuklarını gördüm. Çocuğa bir dönem çekim olduğunu, yasak ilişkinin heyecanlı geldiğini fakat heyecanının peşinden değil sevildiğini bildiği yerde devam etmek istediğini söylüyor. Benim sevgimden emin olması ona heyecan sunmuyormuş (ilişkide de muziplikler yapan biriyim yani nice guy modum yok) ayrıca ekim ayında da sevgilim resmen ayrılmak için bahane arar gibi anlatıyormuş çevresindekilere bunun da nedeni ilişkiyi bir bahaneyle kendi bitirip vicdanını rahatlatmak, ayrıca whatsapp chatinde de göstermekten çekindiği yerler oraları göstermedi. Bu arada çocuk eğer şehir dışına taşınmıyor olsaydı çocukla muhabbetini keseceğini belirtti. Ben de bugün bunları konuşmamız gerek diyip kenarda bir yerde konuştuk, önce bi bana güvenmiyor musun da diyip kendince haklı çıkmaya çalışsa da yemedim bunu ve anlattı durumları, kendi haksız olduğunu anlayınca da gözleri vs doldu ağladı hafifçe. Böyle bir şeyi yakalamasam hiç anlatmayacaktı, zaten çocuğun da kendisi sevgilisi var ama konuşmalarından anlıyorum ki çocuk beni kötüleyip sevgilimi belli cinsel içerikli imalarla ayartma peşindeydi.

Sonra tartışma başladı tartışma başladı dediysem ses yükseltme yok gayet sakinim. Sonra konuştuk en sonda dedim ki o arkadaşınla muhabbeti her yerden kesiyorsun ya onun numarasını ya da benim numaramı sil beni de uğraştırma diyip devam ettik günümüze. Günümüze devam ettik ama benim kafada tilkiler durmadı keyfim kaçtı falan. Gün sonunda dudaktan öpüşme sırnaşma ayrıldık.

Sevgilim 21 yaşında ben 24. Benim ilk ilişkim (ama sevgilime önceden sevgililerim oldu diyip bozuntuya vermedim), sevgilimin ise önceden iki ilişkisi olmuş 3-4 ay falan sürmüş ikisi de ve kavga gürültü olmuş hepsinde çünkü kız aklında bir ilişkinin düzgün gidemeyeceğini düşünüyor, zaten anne babası da bi 8-10 senedir ayrılar. Sevgilim özünde saf, içinde kötülük olmayan biri. Bu biterse ona giderim tarzında değil de eski arkadaşlığına sadakatinden bu çocukla konuştuğunu düşünüyorum.

Evet abla geliyorum sorularıma. Şimdi kızı seviyordum ve güveniyordum. Güven sarsıldı sevgim de haliyle etkilendi. Bitirmeliyim desem o dönem ben hayatında yoktum bunu normal karşılayabiliyorum ama bunu benden saklaması ve bu çekim vs meselelerini benle beraber onunla konuşması rahatsız ediyor beni. Ayrıca göstermediği mesajlar kafamda hep soru işareti kalacak gibi. İlişki içerisinde sorun yoktu hiç hatta kızın çevresindekiler bile beni onaylar (akıllı oturaklı vs gibisinden). Evet abla ne yapmalıyım nasıl bu işin içerisinden çıkarım? Bana kalsa bitiririm direkt lakin direkt bitirirsem gözden kaçırdığım, kıza haksızlık yapabileceğim durum var mı bilmiyorum. Ayrıca kızı da seviyor(d)um. Aklıma gelen çözümler ya bitirmek ya da kızın rütbesini (redpill tabirince) alta alıp ilişkiye devam etmek. Dümdüz aldatmak yok lakin saklama ve muhtemelen uydu gibi tuttuğu bi çocuk var. Evet abla ne önerirsin bana?

dipnot: zamanında farklı bir sorumda bana şunu demiştin sevgilisi olanların da kafaları hep rahat değil onların da sorunları oluyor ve ekstradan bunla uğraşıyolar demiştin. evet abla haklıydın.

Merhabalar. 
32 yaşındayım,sadece 27-29 yaş aralığında bir ciddi ilişkim oldu. Evlilik düşünerek yola çıktım fakat ilişkideyken aslında kendimi tanıma sürecine girdim. Ne hissettiğimi, ne istediğimi pek kestiremedim. Kendimce sancılı diyebileceğim bir süreçler ayrıldık. Çok sonralarında aslında kişinin kendisini pek sevmediğimi, yalnız kalmaktan korktuğum ve kendimi de değersiz hissettiğim için bir ilişkide tutunmak istediğimi fark ettim. Bir de yaşım ilerliyordu, onun da korkusu vardı.
İlişkiler konusunda hayattaki çoğu şeyi kendi kendime keşfetmek zorunda kaldım, pek yol gösterenim olmadı açıkçası. Gerçekten evlenebileceğimi farkettiğimde 30 yaşındaydım. Bu konuşarda yol gösterilmesi önemliymiş, şimdi anlıyorum. 
Genelde platonik birine aşık olup orada takılı kalıyordum. Sanırım değersizlik hislerine sahip olmak beni yalnız olmaya itti. Birinden hoşlanırken bile diğer insanların onayından geçmem gerektiğini düşünüyordum. Çok şükür biraz biraz aşıyorum. 
Şimdi ise yaklaşık 5 yıldır benden hoşlanan birisine şans verdim. Kendisi benden şans istedi, ciddi olduğunu belirtti. Ben de kendisinden hep kaçmıştım 5 sene boyunca. Bu süre zarfında kendisi ciddi bir ilişki yaşamadı. Benim de bu iki senelik ilişkimi biliyor. 3 aydır bir ilişkimiz var. Etraftan gizleme gereği duyuyorum çünkü aynı yerde çalışıyoruz. İyice emin olmadan insanlarla paylaşmak istemiyorum, çünkü kendi içimde o kadar çok eleştirdiğim için kendimi, en ufak negatif bir cümle bile dert olacak içimde. 
Kendisini fiziki olarak çok çekici bulmuyordum, fakat beraber vakit geçirdikçe daha çekici gelmeye başladı. Ayrıca ilk defa sağlıklı bir ilişkiyi tadıyor gibi hissediyorum. Kendime de iyi bakıyorum bu süre zarfında. Bence 20lerimde olduğumdan daha çekiciyim şuan. Fakat aklımda hep soru işareti var. Mantıklı olan onla olmak gibi. Çünkü mantıklı. Gayretli. Elinden geleni yapıyor. (Erkekler konusunda çok fazla tecrübeli değilim. O yüzden özlediğim bir ilişkiden ziyade kendi kafamda kurduğum o hayaller sanırım.) Evlenmeyi düşünüyorum ama iyi bir tercih nasıl yapılır bilmiyorum sanırım.

Neler söylersiniz, ne tavsiye verirsiniz merak ediyorum.

Biraz da 30+ kadınlara, çok da tecrübesi olmayan, endişeli kadınlara yönelik içerik de görmek isterim. Teşekkürler.