Kadının Sizinle İlişkisinde Kilit Nokta: Arzu değil Oksitosin

Erkekler redpilli ne oranda almalı? 

Cıvıtık merhaba,

Yazılarını ve görüşlerini ilgiyle takip ediyorum. Toplumun ve beklentilerin bu kadar hızlı değiştiği bir dönemde alternatif bir yerden rafine gözlemlerini paylaştığın için teşekkür ediyorum. Yorumlara elinden geldiği kadar  ciddiyetle cevap verdiğini bildiğim için son zamanlarda kafamı epey bir meşgul eden bir konu hakkında görüşlerini merak ettim. Biraz uzun olursa lütfen kusura bakma.

Beni daha iyi tanıman için birkaç bilgi vermek istiyorum kendim hakkımda: 25 yaşında bir erkeğim. Çok iyi şeklinde algısı olan bir üniversiteden mezun oldum, yurtdışında yüksek lisans yapıp Türkiye'ye döndüm. Daha öncesinde üniversitedeyken bir uzun ilişkim olmuştu. Terk edilmemle sonuçlanınca epey üzülmüştüm. Ardından 4-5 tane kısa vadeli cinsel birlikteliklerim oldu ama aradığım hayatın bu olmadığını, ilişkilere ve cinselliğe tüketme odaklı bakmanın tatminsizlik yarattığını fark ederek kendime odaklandım. 2 sene kadar kimseyle bir şey yaşamadım. İşime, kendime ve eğitimime odaklandım. Hatta biraz da bu konularda içime kapandım diyebilirim.

Kendimi şöyle görüyorum. Hayattan ne beklediğini az-çok bilen, içinde olduğu ilişkiye sahip çıkan, kariyer hedefleri yüksek ama mavi haplı bir erkek. Yani akla-mantığa güvenerek bazı dürtülerin var olduğunu görmezden gelmişim. Kendimden beklentilerim yüksek olduğu için de fazla ilgi gösteren biri değildim ilişki içinde. Ama kaba olan, anlayışsız davranan, bağıran-çağıran, gözü dışarıda olan biri de değilim.

Geçen sene bu zamanlar ikinci kız arkadaşımla tanıştım. Kafamızın uyuştuğunu, sağlıklı ve güvenli bir ilişki olabileceğini düşünerek ilişkiye başladık. Başlangıçta onun ilgisi çok daha fazlaydı. Ben onun kadar aşkla girmedim ilişkiye ve bunu belirtmiştim. Uzak ilişki yürütüyorduk ama ben Türkiye'ye gelip uzun uzun kalıyordum. Ardından tamamen Türkiye'ye yerleştim ve ilişkimizin 7. ayında beraber bir eve çıktık.

Kendi işimi yaptığım, unkonvansiyonel bir kariyer tercihi yaptığım için Türkiye'ye gelmemle beraber kendi hayatımı kurma ve ayakta durma kaygısıyla müthiş bir gelecek inşa etme sürecine & kaygısına girdim. Bütün zamanım işle ilgiliydi. En azından kafasal olarak. Önceliğim kendim ve işimdi. Bunu o zaman kız arkadaşıma söylemiştim. Hatta fazla bir dürüst şekilde.

Bu esnada aynı evdeyiz tabii ki. Beraber vakit geçiriyoruz, evdeyiz, dizi izliyoruz. Ama belki de onun arzu ettiği kadar aşık değildim ya da vakit geçirmiyorduk. Başka şeyleri ona tercih etmemden yakınıyordu. Ama bu yakınma bir iletişim olarak değil küçük sorunlardan problem çıkarma şeklinde gerçekleşiyordu. Onun da ilk ilişkisiydi, tecrübesizlik de vardı. En azından şu andan bakınca böyle yorumluyorum. O zamanlar ufak şeylerden problem çıkardığını düşünüyordum.

Ben ilişkimizin genel anlamda iyi gittiğini düşünüyordum. Yani ufak-tefek sorunları aynı evde birbirini tanıma sürecine veriyordum. Arka planda büyük şeylerden habersizdim. Meğersem o eve çıkmamızın üzerinden 1.5 ay geçmesinden sonra kendi kendine "acaba doğru mu yaptım, eskisi gibi değiliz, iletişim kuramıyoruz" şeklinde sorgulamaya başlamış. Bunu da ayrıldıktan 2 hafta sonra itiraf etti.

Ben tabii gelecek mücadelesindeydm. Bu esnada iş için şehir değiştirdim, hafta-sonları gidip geliyordum 1 ay kadar. Bu iş olmadı geri geldim. Ben dışarıdayken her gün konuşuyorduk ama. Bir sorun yok gibiydi.

Fakat bu esnada bir olay yaşadık. O olayın üzerine ayrılma kararı üzerine düşünmeye başlamış. Tabii bunu da ayrıldıktan sonra söyledi. 

Kendisi ciddi ailevi travmaları olan, ciddi hayat mücadelesi vermiş biri. 1-1.5 sene evden uzakta yaşamış, kendi özgürlüğünün mücadelesini vermiş, hatta formalite evlilik yapmış vs. Çok detaya girmek istemiyorum. Aile travmasını tetikleyecek bir olay yaşadığında çok güvensiz hissetmiş ve beni yanında bulamamış. Beni yanında bulamadığını hissetmiş. Sonra zaten kopmuş gitmiş, kendi anlatımıyla.

Ardından 1 ay kadar yine aynı evde olduğumuz bir süreç oldu. Bir gariplik olduğu aşikardı, kavga tekrarlarımız artmıştı. Çok konuşmuyorduk. 2 kez bu ilişki garip bir yere evrilyor, ayrılmayı mı düşünüyorsun diye sordum. Böyle bir kararı uzun vadede alırım diyip geçiştirimişti. Ben de bu esnada eski işim olmadığı için yeni ne yapabilirim fikirleri ve çabalarıyla boğuşuyordum. O yüzden kendi hayatım ve stresimle çok odaklı olduğum için o dönem süreci tam okuyamadım. 

Ardından 2 haftada olan oldu. Önce sence ilişkimizde bir problem mi var diye sordu. Beni sevmiyorsun gibi hissediyorum dedi. Ben de onu sevdiğimi, ona kıymet verdiğimi, sadece gelecek kurma evresinde olduğum için hayatımın en zor dönemini yaşadığımı ve bu dönemde yanımda olduğu için bunu çok önemsediğimi söyledim. Bir problem varsa seninle ilgidir dedim. O da düşüneceğini söyledi. Düşünerek evet hislerinin kendisiyle ilgili olduğunu belirtti. Önce ara verelim dedi, sonra ayrılalım.

Bu esnadan sonra yıkıldım diyebilirim. Çünkü ona yeterince ilgi gösteremediğimi, onun yanında olamadığımı, duygusal olarak onunla bağ kuramadığımı söyledi. Beni çok seven bir insanı üzmüş olma düşüncesi beni mahvetti. Ayrılmamıza rağmen hemen evden çıkamadım tabii ekonomik şartlar gereği. 10-15 gün boyunca onunla konuşmaya çalıştım. Bir şeyleri çözebileceğimizden bahsettim. İlk başta olumlu yaklaşır gibi olsa da çok gel-gitliydi. Ayrıca aşırı depresif bir moda girmişti. Evden pek çıkmıyordu. Modu düşüktü. Son 1 aydır böyle olduğunu fark ettim.

Fakat 10-15 gün sonra tamamen kendi şüphelerimin etkisiyle mesajlarını okudum ve ayrıldıktan 4-5 gün sonra biriyle beraber olduğunu öğrendim. Bana söylememişti. İtiraf etti ve çok pişman olduğunu, bu yüzden barışmadığını belirtti en başta. Sonra öğrendim ki çocuk son 1 ay boyunca kendisine ilgi göstermiş. Benim hiçbir şeyden haberim yok tabii. Bizim aramızın bozulmasıyla çocuğun ona ilgi göstermeye başlaması kesişiyor haliyle. Bunu sordum. Kesinlikle ayrılmamızın arkasında böyle bir şey yok. Ayrıldıktan sonra sana geri dönememek için bunu yaptım dedi. Mesajlarda ise beraberliğin ardından çocukla iletişim kurma çabası olduğunu gördüm. Çocuk pek ilgi göstermemiş gibiydi. Hepsini sordum, reddetti.

Fakat bu süreçte yalanlar ve manipülasyonlar olduğunu anladım. Ayrıca ilişki boyunca da iletişimsizlik olduğunu fark ettim. Hislerini bana hiç açmamıştı. Adeta ayrıldıktan sonra bana anlattığı değersizlik, biricik olmama ve görülmeme kaygıları olduğunu gördüm. Bana bunları niye anlatmadın diye sorduğumda, ben böyle biriyim, iletişim kuramıyorum dedi.

Benim hatam başka biri olduğu halde yine tamam toparlarız, devam ederiz, çözeriz demem oldu. Dönüp bakınca kendime saygısızlık yaptığımı görüyüyorum. Ama belki o anın şokun etkisiyle ve depresif ruh halinin onu savurduğunu söylemesiyle ona bir kredi daha açmıştım. O da başta tamam der gibi oldu ama yine istemediğini belirtti.

Evden taşındım. 15-20 gün boyunca alakalı alakasız yine iletişimde kalmaya devam etti. Fakat hep belli bir mesafede kalıyordu. Ben gidecek gibi olduğumda kendini hatırlatıyor gibi hissettim. Ya da vicdani rahatsızlığı mı vardı bilmiyorum. En son sinir krizi geçirir gibi oldu. Eski eve gittim. Önce hakaretler, küfürler. Sonra yine istemediğini, kesinlikle istemediğini söyledi vs. Böyle saçma sapan bir loopa girdik.

Bu esnada mesajları devam etti. Hatta önce görüşelim dedi sonra vazgeçti. En son 2-3 haftadır başka biriyle görüştüğünü öğrenince her yerden engelledim. Bana mesaj attıkça çünkü duygu durumum alt üst oluyordu. 2-3 günde bir muhabbet kuracak bir mesaj atıp sohbeti fazla uzatmıyordu. Engelledikten sonra fake hesaplardan ona ulaşmamı istedi ama kendim için bir sınırı çizmem gerektiğini fark edip silip atma kararı aldım.

Buraya kadar sabırla okuduysan teşekkür ederim. Bu kadar olayı hakkaniyetli olabilmek için anlattım. Kafamdaki temel sorular şunlar. Senin gibi bir kadının perspektifini merak ediyorum. Bir yandan suçlu hissediyorum. Beni çok sevdiğini hissettiğim, benimle beraber eve çıkmış bir kadını ilgisizliğim ve güvende hissettirmememle yetersiz hissediyorum. O da beni bu şekilde suçlayarak terk etti. Öte yandan hemen bu sorgulamalara girmiş olması, kendisinin de kabul ettiği üzere hızlı karar alması da ilişkinin high dönemi bitince ilşkiden kopmuş gibi hissettiriyor. Emin olamıyorum, ne düşünüyorsun? Ya da neden bir şeyleri benle konuşarak çözmedi anlayamıyorum. Değersizlik hissi, ona daha fazla zaman ayırmamı istemesi, soru işaretleri konuşulabilirdi geliyor. Arkadaşları mektup yaz demiş mesela, kabul etmemiş. 

Beni aldatmadığını söylüyor. Beraberliğin de ilişkiden sonra olduğunu belirtiyor. Bu doğru gibi ama bana söylediği yalanlar her şeyi sorgulamama sebep oldu. En azından ilişkiyi bitirirken başkasının olması onu rahat hissettirmiş gibi duruyor. Hemen ardından yeni bir flört sürecine girmiş olması da beni değersiz hissettiriyor. Yoğun ve ciddi bir şey yaşadığımızı düşünüyordum. Ben hala kendime pek gelebilmiş değilim. Kimseye daha yazmadım bile. Onun bu sürecini nasıl yorumlamalıyım ve kendi içimde bunu nasıl halledebilirim?

Son gün dahi her yerden engelledikten sonra bana ulaşmaya çalışması ve sürekli iletişimde kalma gayesi kafamı hep çok allak bullak etti. Arkadaşlarım seni yörüngüde tutmak ve yaptığı yanlışlar neticesinde seninle arkadaş gibi kalarak kendi vicdanını tatmin etmek + arkadaş gruplarında alacağı hasarı dengelemek için bunu yapıyor diyorlar. İnsanlar ne diyecek benim hakkımda kaygısını 2-3 kez ciddi şekilde yaşadı çünkü.

Artık bu ilişkiden sağlıklı bir dinamik çıkmayacağına ikna olmuş gibiyim. Normalde belki o 4-5 günlük beraberlikten sonra affedici bir pozisyondaydım ama ilişki içinde ilgi duyup ayrılmış olduğunu düşündüğüm için işin rengi hem biraz değişti hem de yeni bir görüştüğü kişi olması da açıkcası biraz onu yeterince tanıyamadığımı hissettirdi. İleride bir gün benimle konuşmak isterse veya denk gelirsek, barışmaya yaraşırsa ya da özür dilerse ne yapacağımı bilmiyorum. Bunu nasıl yorumlarsın?

Son olarak. Sanki 2 insan tanımış gibi hissediyorum. İlişkideyken bana karşı saygılı, sevgili, dürüst ama bitirirken manipülatif, yalan söyleyen ve değersiz hissettiren biri. Belki de sürekli peşinden koşmam da onu bana karşı daha saygısız biri olmasını kolaylaştırdı. Kadınların bu dönüşümüyle ilgili ne dersin?

Uzun oldu, özür dilerim. Gördüğün gibi kafam çok karışık. Sadece bazı şeyleri doğru özümsemek ve anlamlandırmak istiyorum. İlişkilere değer veriyorum ama kendimi doğru yerde konumlandırma isteği içindeyim. Çok sevgiler..

Çok güzel yazı elinize sağlık."Kadın bir erkeği onun sevdiği kadar sevemez" gibi yorumlar yapıldıkça aşık olmaktan soğuyordum.Kıza olan sevgim azalıyordu.Katılır mısınız bilmem ama Redpillcilerin en nefret ettiğim taraflarından biri ilişkiler hakkında verdikleri bütün tavsiyelerin erkek nörolojisini aşık olmayacak/olamayacak şekilde etkilemesi. Kendi elleriyle uzun ilişkilerde mutlu olamamalarının temellerini kuruyorlar.Kafamda da vardı aslında sağlık durumu kötü olan erkeğe yıllardır bakan kadınları ben de gördüm.Onlar niye eşlerinden ayrılıp da "alfa"dedikleri adamlarla beraber değiller diye sorguluyordum. Bazı redpilciler Erdeme, ahlaka, aileye, erkekler arasında kardeşlik duygusuna ve fedakarlığa önem veren bir tür olmak yerine tersi bir tür oluyorlar. Gerçekten çok zararlı bu tarz şeylerin yayılması.Mesele bu kadar basit değil. 

Doğalın ve doğrunun ne olduğu belli.Tekamül etmiş erkekler var, tekamül etmiş kadınlar var. sen dürüstsen, namusluysan, düzgünsen  gidip olur olmaz kavga çıkarmıyorsan ahlaklıysan  kendi çapında bir hayatın varsa  bunu değiştirmek zorunda değilsin. senin gibi bir insanı da çekici bulacak seninle hayatını geçirmek isteyecek çok güzel kadınlar var. Şunlar önemli tabii. güçlü olmak ve kendini yetiştirmek önemli zaten. Öyle olmazsan sadece kadın erkek ilişkisinde değil normal hayatta da “loser-kaybeden-problemli-zayıf”oluyorsun.sanki yeni bir şey keşfetmiş aydınlanmış gibi sunuyor bunlar. genel olarak fiziğin fit ve güçlü olsun, hijyene dikkat et. Çeki düzen ver kendine.Yaptığın bir işin gücün uğraşın olsun.diyelim ki saçın karmakarışık yağlısın kokuyorsun hangi kadın veya erkek seni ne yapacak ki bu halinle.  red pill falan ortada yok.mesele adam gibi adam ol. ne böyle maço, kadın döven, şiddete meyilli,ahlaksız, 5 kadını 10 kadını birbiriyle aldatan , alkol,uyuşturucu,hırsızlık,piçlik peşinde ol ne de mıymıntı,ezik ol.orta ol.dengede ol.Dürüst ol, namuslu ol, ama adam da ol hakkını da yedirme. insana yardımcı da ol ama kendini de kullandırtma. kibar konuş, güzel konuş, belli yerlerde alttan al ama bir yere de geçti mi hop ne diyorsun sen de. bunu da diyebil. dengeli ol abicim bu kadar.erkeksen erkek ol,kadınsan kadın ol. bir şeyin bir ismi varsa bu paketlenmiş bir ürün oluyor çünkü sen bir şeye isim koyduğun zaman  bunu bir satılabilir tüketilebilir bir şey haline getirirsin.bu her konuda böyle. red pill meselesi buradan çıkma bir şey. Bunlar sana dünyayı basit açıklar çok kafa yormaya gerek kalmaz .siyah der  beyaz der bu böyle der  haaa dersin çözersin yani. şöyle dersin böyle dersin ahkam kesersin.  o yüzden   bir kere böyle üzerinde bir isim yazan ve sana basit açıklamalar veren hiçbir şeyi bu doğrudur diye kabul etmemek lazım ve  bunu da kendine hayat felsefesi yapmamak lazım.
 
 

Redpillci adamların dikkatini çekmeye başladın cıvıtıkhatun

Merhaba, İyi akşamlar. Sizi takip ediyorum ve farklı bir bakış açısıyla da bakmamı sağlıyorsunuz. İçinde bulunduğum, yaşadığım durumlarla ilgili sizin yorumunuzu almak istiyorum. Yardımcı olmak isterseniz memnun olurum 

Uzun ilişkilerde erkeğin kadına sağlayıcılık da sağlaması gerektiği doğru, buna 70'e 30 oranı tavsiye edilir. Peki kısa süreli ilişkiler için de böyle bir şart var mı? Erkek tarafından bakıldığında bence kadinda arzu oluşturma kısmı daha ön planda, peki kadınlar için de böyle mi? Kısa süreli bir ilişkide de güven vs arıyor mu kadınlar? Teşekkürler şimdiden.