İlişkide Nitelik - Veriş Dengesi

Önümüzdeki ay terapiye gidiyorum Cıvıtık.

Aylar önce öylesine tarot baktırdığım "İş yerinde bir adamla tanışacaksın, başta tartışacaksınız. Gitmen lazım oraya" diyen, yine aylar önce ben iyiyim zannederken sağlık durumumun ciddiyeti konusunda beni uyaran arkadaşımın rüyalarını cinler bastı, ona birkaç dua okudum. Baktırmak isteyen de çok olduğu için bırakmayı düşünüyor bu işleri.

"boş ver elalemi, ben sana iyi para öderim, bana çalış" dedim o da yok :D

Sanki benim kendime çoook hayrım varmış gibi, annem benden ilişki tavsiyesi istiyor. Ne istiyorsan onu yap diyorum. İlişkisini benimkilerle kıyaslıyor sanki yarışır gibi. Nedir bu hemcinslerimdeki ilişki ve seks performansı kıyaslama merakı be? Gereksiz, saçma ve sinir bozucu.

Hayatın kafama vura vura, beni huzursuz ede ede "bağ kuracaksın, seveceksin, emek vereceksin, adam gibi bir ilişki yaşayacaksın" dediğini hissediyorum. Korkuyorum, bir yanım istemiyor, bir yanım istiyor, o isteyen yanımı da ben istemiyorum, yadırgıyorum çünkü bir insanla bağ kurmak, ona güven duymak, yanında kalmak isteyen tüm kısımlarım sancı içinde.

Adamın her hareketinde bir şerefsizlik arayan, her lafından, şakasından bir anlam çıkarmak isteyen, amacına ulaşamayınca daha da şüphelenen, asssla susmayan, bir tartışma yaşayınca geceleri geç saatlere kadar uyuyamayan, o aşırı düşünceli yanımı zor törpülüyorum. Zaten nedense kendimle bir savaşa girmiş durumdayım. Ne değişti ki şimdi de, böyle oldu?

Hayatıma biri girdiğinde kendimden ödün vermem, çaba göstermem gerektiğini hissedince kendimi eskisi kadar değerli ve özgüvenli hissetmemeye başlıyorum, sanki hayatımın bereketi benim yerime sürekli o kişiye akacakmış, akmalıymış gibime geliyor. Sevmiyorum bu hissi.

Karşı taraf üstüme düştükçe de ben bunalıp kaçmaya meyilliyim yazdığın gibi. İşin aslı, kendi halime bırakılmadığım, bana kendimi, ilgimi, duygularımı serbestçe ifade etme fırsatı verilmeyen her yerde, her ilişkide ben mutsuzum. Benim ilişkide belirli aralıklarla kendimle kalmam lazım. Bana da alan açılmalı kendimi göstermem için.

Benim oğlan son günlerde fark etti bunu, samimiyeti azaltmadan bir adım geri attı. İlgiyi biraz kısması beni rahatlattı. Boktan sebeplerden, benim güvensizliğimden çıkan tartışmalarımızdan, cadalozluğumdan adamın tansiyonları fırladıktan sonra bence biraz oturup sakinleşmemiz gerek.

İlk zamanlarda hakkımda oradan buradan bilgi edinmeye çalıştığını öğrendim.

O kadar erilleşmişim ki adamla date'deyken hesap ödeyeceğimizde cüzdanı çıkarıveriyorum, sinirleniyor. Farkında değilim, refleks olmuş artık. "Arkamdan paragöz demesinler" düşüncesi. İki latte ödedi diye trip atan, utanmasa regl olacak bir adet yurdum erkeğinden sonra cengaver bir yiğit olup çıkmam köküne kadar eril bir erkeği elbette rahatsız etti. Ben yine de emrivaki yapıp tatlı falan alıyorum.

Ben neden bir kadın olarak maddiyat konusunda yetişkin bir erkeğin yerine endişelenmek zorunda kalmalıyım ki zaten? Benim problemim mi, benim sorumluluğum mu? Yo. Ben kendi paramı kazanıyorum sonuçta. Küçük şeylerde destek olmak isterim o kadar.

Cömertliğini seviyorum, benimle hem uzun hem kısa vadeli planlar yapmasını, toplum içinde görüşmek istemesini, birçok konuda benim de fikrimi almasını, hayır dediğimde diretmemesini, görmek istediğimde pat diye gelmesini. Geberiyorum desem atlar gelir. Bazen egolarımız çatışabiliyor, ikimiz de baskın kişilikleriz.

En son ne zaman ilişkide olduğum bir erkek tarafından, kadınlığı boş ver, aklı fikri duyguları düşünceleri olan bir insan yerine konuldum hatırlamıyorum. Zaten son iki yıldır maşallah, doğduğum cinsiyeti de unutacakmışım utanmasam.

Ona duygularım olmasına rağmen neredeyse hiç belli etmediğimi, güvenmediğimi, sürekli ondan şüphe etmemi fark etmiş. Ama özellikle ara sıra ona attığım soğuk, inanmayan, yargılayan, alaycı, dik dik bir bakış var ona kurulmuş. Geyiğini yaptık.

Nasıl anlatayım ki sana. Yakışıklı bulmasam da, başta tavırlarından itilsem de, karizmatik. Bidi bidi konuşuyor, enerjik, şeytan tüyü var, iş yerinden oradan buradan dedikodular getiriyor. Bir bakmışsın bir günde işe alınmış, iki güne müdür yardımcısı olmuş, üçüncü gün yönetici onu çekemez olmuş. İstese ortamdaki kadın erkek herkesin dikkatini çekebilecek, etkileyebilecek biri, aura mı artık ne dersen. Hem kadınlardan hem erkeklerden, hatta patronundan ahlaksız teklif alacak kadar çekici. Hoş, aynı teklifleri zamanında ben de aldım çevreden.

Acaba insanların onu son raddeye kadar kullanmaya çalıştığının da farkında mı?.. Uzaktan baktığımda onun niteliklerinden istifade etmeye çalışıyor, hadleri değilken her şeyini sorgulamak istiyor gibi insanlar, ne yalan söyleyeyim.

Benim en anlam veremediğim, inanamadığım nokta bu adamın geçmişte skor gündeminin olmaması, dindar olması, yalnızlıkla bir sorununun olmaması, tek eşli takılmış olması, az cinsel tecrübe. Baksan "deccal bu" dersin, muhatap olunca içinden dikkat dağınıklığı olan bir oğlan çocuğu çıkıyor. Ben hangi rolü keserlerse kessinler tak diye anlarım çapkın skorcu adamları, ona nedense alarm vermiyorum. Yine de "nasıl ya? kesin bir halt var erkek sonuçta" deyip paranoyak oluyorum Cıvıtık. Tam emin olmak için biraz daha bekleyeceğim. Taktik yapan erkek yapaylığı da yok, olsa sezerdim. Kafamı karıştırmak ister gibi bir hali yok, bir sıcak bir soğuk yapmıyor. Gerçekten tuhaf bir adam. 

Ailelerimiz malumun. O baskı yaşamaya devam ediyor, eve geç kalmamalı, istediğimiz kadar vakit geçiremiyoruz birlikte. Çok sakat travmalarımız var. Ex kız arkadaşı, ex erkek arkadaşıyla aldatıp ondan hamile kalıyor. Bizimki o sıra henüz cinsellik yaşamadıkları için çocuğun başkasından olduğunu anlıyor. Bense tek eşli olduğum zamanlarda, 18 yaşındayken yaptığım düzenli ilişkide erkek arkadaşımın bile isteye getirdiği, iyileştiğim hastalığın komplikasyonuyla uğraşıyorum. O zamanlar şimdiki gibi gerçekten ilgili bir doktor da bulamamış olduğumdan ve "testlerin temiz" deyip gönderdiklerinden mevzuyu boş vermiştim.

Eğer kısır kalırsam gidip topuğuna sıkacağım o itin ama hapse girmeme değecek biri değil, olamaz da. Hayatım, sevdiklerim, beklentilerimi karşılamak daha önemli. Büyük mevzuları Allaha bırakmaya karar verdim. Affedersin bu kadar it kopuk varken intikam almak istememek, kaçıngan olmamak, her şeyden şüphe etmemek elde değil. Bildiğin survival modda yaşıyorum son ilişkilerimi. Benim gibi kaç insan var bir bilsen... Üstelik çoğu hissizleşip fütursuzca kalp kırmaya karar veriyor, ben karşıda art niyet görmedikçe bunu yapmamaya gayret ediyorum.

Sanki bu bir rüyaymış da birden uyanıverecekmişim gibime geliyor. O da toksik kadınlardan kurtulmuş olmasına, insan psikolojisinden anlamasına, benim insanlara güvensizliğimi, bendeki Allahsızlığı az buçuk fark etmesine rağmen neden hala bu ilişki yürüsün diye çaba harcamak istiyor aklım almıyor. Hiç mi "Allahhhh bu kadın benim ağzıma sıçacak" farkındalığı gelmiyor acaba?

Kuru esprilerimi, gıcık karakterimi, hırçınlığımı belli ediyorum halbuki, gerçi seviyormuş bunları. Tartıştığımız mevzulardan biri sınır. Onunla yalnız kalmamaya çalışıyorum, bunun da farkında, son mevzuda haddini bildirdikten sonra beni zorlamasa da, bir dur noktası belirlememi istedi. Bende o yok diyorum… Duramam değil mevzu, durmam. Tedavim bittikten sonra -ki 2-3 ayı bulur toparlanmam- durmayacağım da. "Madem beni o kadar istiyorsun, neyi bekliyorsun?" diye sorduğunda henüz erken demekle yetiniyorum şu an. Yaşadıklarımı, geçmişi öğrenip öğrenmemesini de pek önemsemiyorum. İstisnai bir arkadaşım ve sen dışında kimse derin yaralarımı bilmese de olur çünkü çoğu insan seninle tartışırken duyguları ve travmaları sana karşı silah olarak kullanmaktan çekinmiyor. Öz annen dahil.

Boşuna susmuyorum.

Sence bencillik, nankörlük mü ediyorum Cıvıtık?

abla bunu direkt olarak nasıl soracağımı bilemediğim için bir olay vericem bunu ilişki ve evlilikte kadın gözünde nasıl karşılık bulur değerlendirmeni isteyeceğim. böyle de sınav yapıyormuş gibi oldu dndjgkfk

eşofmanı çektim cebime nakit ve anahtar atıp dışarıya biraz ayaklıyayım biraz da alışveriş yapayım diye indim, inmeden önce evdekilere de birşey lazımmı diye sordum. istedikleri şeyler her zaman bulamadığımız birşeylerdi o yüzden bulunca canları çekiyo her zaman olmaz ben kendime sonra da alsam olur deyip normalde olandan biraz daha pahalı da olsa manavdan birşeyler aldım çünkü pazarda bulamıyorum her zaman. cebimdeki nakiti oraya basınca dolaşa dolaşa eve geldim. paketleri boşaltırken kendime birşey almadığımı görünce zıtlaştık biraz, ben dedim sonrada alırım yeri yurdu belli zaten keyfi alacaktım bir ihtiyaç değildi, sonra neyse olan olmuş deyip dağıldık. 

ben normalde de kendim için çok para harcayan ya da birşeyler isteyen biri değilim o yüzden benim kendimden böyle şeyler için feragat etmeme daha ayrı kuruluyolar, hangimiz ebeveyin karışıyormuş, ben kendime birşey almayınca o kendini eksik hissediyormuş gibi hissediyor ama bu da benim bir noktada içime işlemiş, kendimden önce evdekileri düşünüyorum. bu ilişkide öz saygı eksikliği ya da simplik gibi gözükebilecek her zaman yapılmayacak birşey farkındayım ama uzun ilişki ve ya evlilikte bu durum kadına ne derecede ne sinyaller. yukarda olaya bağlı soruyorum deyip burada sende olaydan yola çıkarak bir denge öner dememi mesajı birkaç seferde yazdığımı düşğnerek mazur göreceğini düşünüyorum

abla selam, yazı içeriğine pek uygun değil ama en uygununu bulmaya calıstım sorum icin. dısarda (kafe, durak, bank, vapur vs.) sevgiliyle öpüsmek edepsiz bir sey mi? kadın icin kötü bi durum mu? fikirlerini merak ediyorum. tskler.

Merhaba cıvıtık abla partnerimizi niteliklerini düşürmemesi açısından nasıl motive edebiliriz, bunu ona hissettirmeden yapmamızın bir yolu var mıdır mesela. Twitterda bir erkeğin şehvetinin düşmesi ve daha sevecen olmasının onun niteliğini düşürdüğünden bahsetmişsin. Aslında kulağa o kadar olumsuz gelmiyor fakat yaşanması halinde uzun vade de olumsuz olabilir. Bu yüzden dediğim gibi partneri buna teşvik etmenin bir yolu var mıdır