Telefon Karıştırma ve Geçmiş

Bir video dolanıyor bugünlerde twitter’da. İzleyelim.

Aslında bu kadın idealin bir tık altını anlatmış. Hayatından çok insan geçmiş insanların yakalayabileceği dengeler ile alakalı söylediği birçok şey. Bunun daha üstün olanını söyleyeyim: karşıyı rahatsız edecek bir geçmişi olmayan insanlar. Bu çiftler, istedikleri her şeyi konuşur ve her konuda rahat ederler.

Neyse, yazının esas konusuna gelelim: telefon karıştırmayla ilgili çizdiği çizgiye katılmıyorum. Telefon karıştırmak ayrıdır, telefonuna dokunmamak ayrıdır. Telefona dokunmamayı aptal saptal övmeyin. Bir insan ilişkide olduğu insanın telefonuna dokunamıyorsa asıl orada problem vardır.

Karşısı sizden bir şey saklamıyor ise telefonunu lazım oldukça alıp kullanabiliyor olmanız gerekir. İlişki yeniyken bunu izin alarak yaparsınız, yıllanmış ilişkilerde -tarzınıza göre- sormasanız da olur. Bir insan biriyle özel bir ilişkide ise 3. kişilerle uygunsuz bir şey yapmıyor olmalı, eski hatıralara dair bir şeyler saklamıyor olmalı ve porno tercihleri vb. şeylerinde partnerinden utanmıyor olmalı, hadi bu son madde için 2 sene filan vereyim size de alışın.

Bunlar sürecek bir ilişki için şarttır. Bu şartları sağlayan insanlar da telefonlarını birbirine vermekten zerre gocunmaz. Gocunmayacağı için kendi karşının telefonunu kullanmaktan da gocunmaz. Arayan bir kişi olduğunda onun yerine açar, kendi telefonu uzaktaysa internetten bir şey bakmak için kullanıverir. Telefon karıştırmak ve ne yapıyor acaba diye bakınmak ile bunun arasında nüans vardır. İlkini yapabiliyor olmak lazım, ikincisini yapmayın.

Aldatılma paranoyası aldatmaya iter, yazmıştım… Ancak telefonunu sizin yanınızda asla bırakmayan veya telefonunu aldığınızda gerilen insan devasa bir red flag sallıyordur. Bu durum bir süre devam ederse hesap sorun, o size ispat etsin, asla utanmayın, eğer bir şey yapmamış çıkarsa da “yapsaydın da böyle davranırdın, sormak zorundaydım, sen de şüpheli davranıyordun, aynısını ben yapsam ne yapardın” diye sorun. Çünkü mesele tam olarak bu.

Arkadaşlar, “sen bana güvenmiyor musun” artık tam bir manipülasyon aracı haline gelmiş bir cümledir. Paranoyak olmadığınızı kendiniz tartın ancak paranoyaklık etmediğinize kanaat getirirseniz sakın geri adım atmayın, sizi şüphelendirmesi onun sorumluluğu, düzelmesi gereken onun davranışları. “Sen de telefonunu böyle sakınmasaydın, dediğim gibi aynısını ben yapsaydım ne düşünür, ne hissederdin” diyeceksiniz. Bu kadar basit. Bu sizin en doğal hakkınız. Güvensiz olmanıza sebep olana güven gösterilmez, bu kadar basit. Manipülasyonda çok ısrar ediyorsa, hele bu hayati konuda, topuk. Topuklayın. Aldatmıyor dahi olsa, sizi manipüle edip, kendi yargılarınızdan şüphelendirmeye çalışması hiç sağlıklı bir ilişki sağlamaz. Size kendi hatasından ötürü kendinizi suçlu hissettirmesi korkunç bir özelliktir. Suçun ne olduğu üzerinde bir türlü uzlaşamamanız da ilişkinin sağlıksızlığını gösterir. Boşuna böyle ilişkiler yaşamayın da, yaşatmayın da.

Ayrıca, bir insanı seni kolayca aldatamayacağı bir durumda tutmak senin hakkın. Kişilere güvenilir, ancak insan doğasına güvenilmez. Bu yüzden, kendimizi dış etmenlerle, dış zorluklarla kuşatmalı, sadece iradeye bırakmamalıyız böyle önemli bir konuyu. Aldatacaksa, ikinci bir telefonu göze alacak. O ikinci telefonu edinme, saklama zorluğu onu düşündürür. Telefonu kapatması gerekeceği için karşı taraf evli olduğunu vs. anlayabilir. Bu ihtimal onu düşündürür. Yani insanı dış etmenlerle sürekli tekrar düşünmeye mecbur etmek bırak kötü olmayı, yapılması gereken bir şeydir. Kendinizi, karşı tarafa güveninizi ispat etmek gibi salakça bir amaçla kolay aldatılabilir hale düşürmeyin. İlişkide olmanız güvendiğinizin kanıtı olarak karşı tarafa yetmeli.

Geçmişimi, hatıraları, ne kadar süreceğini bilmediğim bir ilişki için filan silemem diye düşünenleriniz olur. Arkadaşlar, geçmişi kendiniz için silmelisiniz zaten, bundan sonra doğru bağlanabilmek için. Bu karşıya bir lütfunuz değil kendinize borcunuz. Hatırası silinmemiş ilişki bir noktada bitmemiş bir iştir.

Bireysellik düşkünlüğü modern insana başkalarıyla geçinmeyi cidden unutturuyor ya. Çok saçma salak “karışılmazlık” beklentileri var modern söylemin. Saçma sapan yaşama, saçma sapan yaşadıysan bu aptalca hatıraları saklama, ikisini de istiyorsan yeni birine bulaşma. Bazen çok bencil oluyorsunuz ey insanlık.

Geçmişi Konuşmak

Geçmişle ilgili mesele şudur, yukarıyı biraz özetleyeyim:

Öncelikle, geçmişinizin olmamasına kendiniz uğraşmalısınız. Sürdürülen ilişkiler içinde olmalısınız. Utandığınız kararlarınızın olmaması, erkenden akıllanmak, güdüsel ve aptalca davranmamak, yanlış giden 1-2 ilişkiden sonra durup “ne yapıyorum lan ben” diye düşünmek, kendinizde genelde aileden taşınan bir takım problemleri çözmek sizin kendi kendinize olan borcunuzdur.

Geçmişinizi silmelisiniz. Bir kere, ilişkileri bitirirken aceleci olmamalısınız. Sindirerek bitirmelisiniz. Karşısı buna izin vermediyse, bunu karşının hatası olarak dışsallaştırmalısınız. İç hesaplaşmalarınızı halletmelisiniz. Kabullenmelisiniz ve bitirmelisiniz. Bitirdikten sonra da hatıraları yok etmelisiniz eğer başka bir kişiyi hayatınıza alma niyetiniz varsa. Bu süreci tamamlamadan zaten hayatınıza birilerini almamalısınız, bu onlara haksızlıktır.

Bunları yapıyor musunuz?

Gelelim. Bir ilişkiye girmeden önce, kişiyi gözlemlemelisiniz. Karşı cinsle hızlı mı gidiyor, yavaş mı, görmelisiniz. Karşı cinsle o an hızlı giden önceden de hızlı gitmiştir, o yüzden geçmişinin hareketli olma ihtimalinin büyük olduğunu bilmelisiniz, kendinizi iyi tartmalı ve bu size uymuyorsa, o kişiyi elemelisiniz.

Mümkünse kişiyi ilişkiden önce soruşturmalısınız. Olumsuz şeyler duyarsanız yine elemelisiniz.

Eleyememek, muhtaçlıktan, başkasını bulamayacağını sanmaktan ve kendini değersiz görmektendir. Bu zaaflarınızın farkında olun, bu zaaflarınızı yenin. Hele de bu gibi avantajsız bir zihin konumlandırması içinde iken ilişkiye girmek ahmaklıktır. Bunları halletmeden ilişki işlerine girmeyin. Hiçbir şey kaçırmıyorsunuz. Kalitesiz bir ilişki kaçırılan bir değer değildir. Aslında beğenmediğiniz kimseyi kendinize olumlayıp da kendinizi cendereye sokmayın.

Bunları yaptınız mı?

Artık ilişkiye başlayın ve geçmişi kurcalamayın. Geçmişte başka ilişkileri olabilir. Bunları bilmek sizi ancak rahatsız edecek, çünkü kıyas yapacaksınız. Sizi ne kadar sevdiğini kıyaslayacaksınız, onları aralarında daha iyi olan meseleleri kıyaslayacaksınız.

Yapmayın.

Kıyas bu hayattaki en büyük belalardandır, bulaşmayın.

Bir kişiyi ilişkiden önce olumlamadan değerlendirdi iseniz, onun geçmişi düzgün yaşamış olacağına kanaat getirip bu konuda zihninizi kontrol edeceksiniz. Yapacağınız şey bu.

Peki ya kötü bir geçmişi varsa ve tanışma sürecimizde değiştiyse?

Fifty fifty. Eğer siz olumlamıyorsanız, gerçekten değişmiş demektir. Gerçekten değişmiş ve sindirmiş bir insan ikinci şansı hak eder. Yeni hali sevilesi bir insan olmuştur. Geçmişi olan insanlara ölsünler diyecek değiliz. Bu yeni halini sevdiyseniz ve bu sizin geçmişinize uyuyorsa, gerisini düşünmemeniz gerekiyor. Yine de, bu şekilde şüphe oluşturan insanlara aşık olmanızın önüne geçmelisiniz, ilişki içinde problemsizlik rüştünü birkaç ay ispatlayana kadar duygusal temkini bırakmamalısınız.

Aldatma meselesi de bununla aynıdır. Aldatılma korkusuna ilişki içindeyken değil ilişkiden önce düşmelisiniz. Bu ihtimali değerlendirmenin zamanı ilişki öncesidir. Yargılarınıza güveniyorsanız, karşısındaki kişiye de güvenmelisiniz ve paranoyaya kapılmamalısınız. 

Ama, dediğim gibi, kişiyi değerlendirirken sizlere verdiğim özelliklerde olmalarına bir de muhtaçlık psikolojisine düşmediğinize emin olun.

Hepiniz biliyorsunuz aslında ne yaşadığınızı. Emin olun biliyor ve hissediyorsunuz. Her şeyin farkındasınız, ancak kendi zaaf ve ihtiyaçlarınız yüzünden o kadar derine gömüyorsunuz ki bilmediğinizi sanıyorsunuz.

Muhtaçlık ve değersizlik hissinizi yenin ve ondan sonra kendinizi dinlemeyi öğrenin. İçinizin sesi olumladığınız durumları aslında size fısıldıyor…