Ten Makyajından Devam

Kadınların kendine aşama aşama yüklediği şu yüke gerçekten hayret ediyorum. Cilt makyajla güzelleştirilmez. Benim mottom şu: makyaj ürününe vereceğin paraya git bir güzellik merkezinde leke protokolü uygulat.

Benim de cildim “mükemmel” değil. Daha önce de dedim, çilim de var, skarım da, adetken sivilcem de. Üstelik, cildimi gözüme yetirdiğim için üşendim ve dediğim leke protokolünü bile uygulatmadım. Buna rağmen ten makyajı yapmıyorum, sadece sivilcem olunca kapatıyorum, emin olun diğer kusurlarımı kimse önemsemiyor, kimsenin gözü takılmıyor, insanlar cildimin güzel olduğunu dahi söylüyor ki 25ime kadar cildim bozuktu.

Bakın kızlar, bu kulağınıza küpe olsun, bariz olmayan kusurlarınızı siz önemsemezseniz kimse önemsemez. Siz takarsanız da zorla herkesin gözüne sokmuş olursunuz.

Kimse başka bir kişiyi kendi kadar çok incelemez. Kimse, başka bir insana kendine baktığı kadar eleştirel bakmaz. Haset meseleri var tabi de haset eden insana da ne olsan kusur bulacağı için onları dikkate almamak gerekir. İnsan kendi dünyasının merkezidir. Başka kimseninkinin değil. Bu, güzellik algısı bağlamında da geçerli.

Makyaja alıştığınız için, makyajsız görüntünüzü onunla kıyaslayıp, doğal halinizi aslında olduğundan bile kötü gördüğünüzü fark etmeniz gerekiyor. Çıtayı gereksiz yere yükseltip, sonra aşağıda kalıyorsunuz büyük ihtimal. Bunu da her gün yapıyor, makyajı kendinize bir bağımlılık haline getiriyorsunuz. Bağımlılıkların tamamı tutsaklıktır.

Dediğim gibi, mümkünse profesyonel cilt bakımı şart ama. Mükemmellikse şart değil. Sağlık lazım.