Evrimsel Psikoloji, Redpill ve Ben

Evrimsel psikolojinin bulgularından farklı bir şeyi idealize ettiğimde bana, saçmalıyorsun, mümkün değil muamelesi yapanlar oluyor. O bilim dalı olması gerekeni veya olabilecek son sınırı konuşmuyor ki, şimdiye kadar ne olmuş, onlardan hareketle insana açıklamalar getiriyor.

Ben bunun ötesini konuşuyorum aslında, neyizi değil, ne olabilirizi. Atalarımız bunu konuşmayıp tasavvur edemediler, başka ajandalar işlettiler, nüfus artışını hedeflediler vs. diye benim hayallerim yanlışlanmıyor, imkansızlaşmıyor ki. Ben tasavvur edilecek yeni bir seviye öneriyorum. Çünkü; tasavvur etmezseniz, var edemezsiniz. Var etmenin birinci şartı tasavvur etmektir.

Erkekler, erkek poligamisini olumladığını düşündükleri, onlara istedikleri kadar özgürce seks yapıp yine de genç kadınlarla evlenebilecekleri bir resim çizdiği, bir bilim dalı olarak bunun ahlakı ve bedelleri ile ilgili, doğal olarak, hiçbir şey belirtmediği için bayılıyorlar evrimsel psikolojiye. Bedelden kastım, içinde bulunduğu sürecin insana psikolojik, zihinsel ve fizyolojik herhangi bir zarar vermesi. 

Sen busun, özün bu, özüne uygun ol benim için çok “alçakta” bir düşünce. İnsan, fazlasını tasavvur etmeseydi ne icat yapabilirdi, ne düşünürler, edebiyat, sanat vs. üretebilirdi. İnsan eseri dediğimiz hiçbir şey bugün var olamazdı. Düzgün kadın-erkek ilişkileri de aynen bunlar gibi insanlığın bilişsel ve duygusal becerilerinin eseri oldu, olacak.

Redpill ile ortak söylemlerde bulunmamın sebebi ikimizin de görüşlerinin evrimsel psikolojiyi kabul etmesi. Ancak Redpill öğretisinin erkek dahil kimseye gerçek bir mutluluk vaat etmediğini, oyunu kazanmak üstüne, insanın birçok yönünü, duygusal ve psikolojik ihtiyacını yok sayan kurallar ürettiğini düşünüyorum. Redpill üzülmek istemeyen erkeklerin tüm sürecin kendi ellerinde olduğu, partnerinin insafına kalmadıklarına inanmak için ürettikleri bir akım gibi duruyor, oysa ki ilişkiler iki taraflı olduğu gibi, ilişkilerin seyri de illa ki iki tarafın insafına kalıyor.

Redpill ile en çok benzeştiğimiz nokta, ikimizin de -o erkek temelli bakıyor ben iki taraflı- sağlıklı ilişki için tarafların birbirlerine muhtaç olmamalarını, birbirlerinin “the one and only” gibi özel bir kişi olmadığını bilmelerini ummamız ve insan ilişkilerinin temelde evrimsel psikolojinin bulguları üzerinden yürüdüğünü düşünmemiz.

En çok ayrıldığımız konu ise, benim insanların karşıya muhtaç olmamak adına bağlanmamayı hiçbir zaman denememesi gerektiğini çünkü bu yeteneğini kaybettiği zaman tekrar çok zor şekilde ve çevresindekilere zarar vererek, çokça kalp kırarak edinebileceğini, buna zaten gerek olmadığını düşünmem. İkincisi, orman kanunları dediğim evrimsel psikoloji bulgularının tamamen egemen olduğu bir toplumda yaşamadığımızı, belli bir kesimin “avam” olduğunu ve onların bunu yaşadığını, aklını kullanan kadınların Redpill’in savaşmak istediği konulara zaten meydan vermediğini sık sık dile getirmem. Redpill’in ise toplumu o şekilde kabul ederek o hale gelmesini hızlandırdığını düşünüyorum.

Bence Redpill, erkeğin iradesine ve iradesinin güdülerine oyunları sayesinde isterse ne kadar hakimiyet sağlayabileceği konusunda aşırı güveniyor, irade zaafı senaryosuna yönelik herhangi bir ahlak-erdem tartışmasına da pek girmiyor. Kadınların iradesine ise neredeyse hiç güvenmiyor ve erkeği eğitme sürecinde kadınlara ne yaşattığını zerre umursamıyor çünkü her halükarda bunu yaşayacaklarını varsayıyor.

Redpill’in bunu neden yaptığını biliyorum: Adam olan erkeğin kendinden başka kimseden hiçbir şey beklememesi, şartlar neyse ona uyum sağlayıp şartları kendi emrine amade etmesi gerektiğini düşünüyor. Bu çok bencil bir bakış açısı, zaten testosteron da bencil ya. Toplum dediğin toplumdaki her aktörün birbirine sorumlu olduğu düşüncesiyle stabil kalabilir, herkesin kendi davranışlarını başkaları için kontrol etmesiyle. Bunu binyıllardır yapıyoruz zaten, öğrendik çoktan bunu. Başkalarına güvenmemeyi, onlardan beklememeyi öğretmek yerine herkesin yeni şartlarda nasıl yaşaması gerektiğine dair efor sarf etmeliyiz. Ben kadınım, nesil yetiştirme gücümün erkekten daha çok farkındayım. O yüzden ki nesillerin akışa kapılması ve akışa yönelik çözümler üretilmesi yerine, nesillerin şekillendirilmesi, algıların ve davranışların düzeltilmesi tarafında saf tutuyorum.

Mutluluk isteyene Redpill mavi hap diyor. Ben mavi hap ihtiyacını ortadan kaldırmak diyorum.

Bunu da başaracağız, sentezle. Akıl yürütme, ahlak ve güdüleri ustaca sentezleyerek. Ne güdülerin emrinde yaşayıp duygusal-ahlaksal tüm süreçleri inkar ederek, ne de güdüleri tamamen yok sayarak mutlu olmaya çalışarak. Zor ama imkansız değil. Ben kendi hayatımdaki erkeğe mavi hapı yutturmadığıma eminim.

Ben erkeklerin Redpill'in çizdiği çerçeveden çok daha farklı davranışlarla yine kadınlarla güzel bir ilişki kurabileceğini, ama bunun için de kadının belli bir davranış güzelliğinde olmasının gerektiğini savunuyorum. Kadınların, Redpill'in saydığı kadar edilgen, güdüleri üstünde hiçbir kontrolü olmayan bir varlık olmadığını kendim de bir kadın olarak biliyorum, yaşıyorum.